Waarom jij niet gewoon jij kan zijn

 

Al van kindsbeen af voelde ik me anders. Ik droeg andere kleren, ik keek anders naar de wereld. Tegelijk kreeg ik continu de boodschap: doe maar gewoon, zorg maar dat je goede punten haalt zodat je verder kan studeren, een goede job kan hebben, een gezin kan stichten. Met andere woorden, de boodschap: doe maar zoals iedereen, want je moet nu eenmaal meedoen met de samenleving zoals ze nu draait om te kunnen overleven.

 

Dat er geen plek is voor mijn soevereiniteit zit diep ingebakken in ons. Al van toen we in stammen leefden, had je je aan te passen, anders werd je uitgestoten en verlaagde dat de kans op je overleving. In onze religie kregen we mee dat we maar best doen zoals de Bijbel ons voorschrijft, want anders moet je boetedoen en ga zo maar door.

 

En toch…

 

Toch voelt iedereen op een bepaald punt in zijn leven. Dit klopt niet. Wat ik hier aan het doen ben, klopt niet met wat ik eigenlijk voel dat ik zou moeten doen, klopt niet met wie ik wil zijn. En dat is behoorlijk beangstigend, want hoe doe je dat dan: je authentieke zelf zijn én in connectie blijven met anderen, met degenen waarmee je al jarenlang een relatie hebt opgebouwd?

 

Ik kan perfect mijn authentieke zelf zijn en mensen zeggen waar ik vind dat het op staat echter daarmee verlies ik de connectie met de andere en krijg je een wij-zij situatie.

 

Ik kan perfect mijn lieve, zachtaardige, hulpvaardige ik zijn en op die manier met anderen verbinden, zonder dat ik daarbij mijn authentieke ik ben.

 

Authentiek connecteren betekent dat je je op een diepere manier durft open stellen naar anderen. Dit betekent dat je jezelf écht moet kennen. Als ik me bewust ben van al mijn angsten, frustraties, verlangens, mijn diepere waarheid en van daaruit communiceer, zal dit vanzelf empathie voortbrengen, omdat de anderen weten hoe het voelt zoals ik me voel. Want uiteindelijk diep vanbinnen lopen we tegen dezelfde angsten aan: de angst om niet goed genoeg te zijn, de angst om afgewezen te worden. Om dus authentiek te kunnen connecteren, moet je zo openhartig zijn zoals je nog nooit eerder geweest bent.

 

Dit lijkt misschien een onmogelijke klus, maar wees gerust dat is het niet. Het vraagt gewoon weer wat oefening, want diep vanbinnen weten we hoe dat moet authentiek connecteren.

 

Ik geef je wat voorbeelden hoe een dergelijke authentieke connectie kan ontstaan en wat ons tegenhoudt om steeds op deze manier te connecteren. En ik vertel je waarom, voor mij, deze manier van authentiek connecteren zo belangrijk is voor een betere wereld.

 

Hoe creëer je authentieke connectie?

 

Veiligheid is key. Hoe meer ik in een veilige context kan ervaren dat ik niet afgewezen wordt en dat ik helemaal gehoord wordt, wanneer ik ten volle mijn waarheid deel, hoe meer ik me veilig voel om dit in iedere context te doen.

 

Een voorbeeld.

 

Stel iemand zegt iets waarvan ik vanbinnen gewoon woest word. Ik weet dat wanneer ik kwaad reageer, dat de andere zich niet langer open kan stellen. Ik weet dat als ik allerlei rationele argumenten ga aanhalen, dat de andere in de verdediging gaat gaan. Ik weet totaal niet meer wat te doen en heb het gevoel dat er geen één goede manier is om toch in verbinding te blijven. Want dat is wel hetgeen ik heel graag zou willen met deze persoon.

 

De persoon met wie ik in interactie ben, weet totaal niet wat er allemaal in mij omgaat. We hebben ook niet geleerd om daarover te communiceren. En wellicht gaat er ook bij hem/haar vanalles om. We communiceren met elkaar maar zonder te weten wat we écht voelen en denken.

 

Is het dan vreemd dat we het gevoel hebben dat we ons authentieke zelf bij anderen niet kunnen zijn.

 

Waarom doen we dit toch? Waarom niet gewoon delen wat er in ons gebeurt? Waarom niet simpelweg zeggen: Ik ben bang om de verkeerde dingen te zeggen zodat je je voor mij gaat afsluiten of in de verdediging gaat. Op deze manier communiceren leerde ik in veilige contexten zoals in de Heart IQ retraets, in hartcirkels, tijdens Authentic Relating trainingen. Steeds meer en meer wordt het een manier van zijn die ik in iedere context meeneem.

 

Ik denk dat er 3 fundamentele redenen zijn waarom we ons zo vaak wegsteken:

 

Reden 1: We weten het niet

 

In de begeleiding van mensen om hun authentieke zelf te zijn en daar expressie aan te geven, zie ik zoveel mensen die moeite hebben met exact te identificeren wat ze voelen, wat ze nodig hebben en wat ze willen. Onszelf ten volle kennen, vraagt tijd, geduld en moed. Bovendien is dat een on-going proces dat ook nooit zal eindigen.

 

Reden 2: Hoe kwetsbaarder we onszelf opstellen, hoe dieper we gekwetst kunnen worden.

 

We bouwen doorheen de jaren een muur van zelfverdediging op. Want de wereld is niet perfect. Je hebt ervaren dat wanneer je liefde, veiligheid, aanraking nodig had, dat deze nood niet vervuld werd en dus bouw je een steeds grotere verdedigingsmuur om jezelf te beschermen. Je zegt tegen jezelf: Ik heb geen liefde nodig, ik kan het zelf wel.

 

Tot ik overweldigd word door eenzaamheid of ik iemand ontmoet die me toont dat ik toch niet zo gelukkig ben alleen. Hier komt dan weer een volgende uitdaging. Dan word ik afhankelijk van de andere voor mijn geluk. Ik merk echter dat de andere me toch weer niet dat geluk kan brengen waar ik naar zoek, ik voel me nog steeds eenzaam. Dit gaat zo door, tot ik niet langer naar buiten, maar naar binnen ga kijken. Waarom doe ik wat ik doe? Wat voel ik precies? Op welke manier klopt wat ik wil met het leven dat ik nu leid?

Dit is een heel kwetsbaar moment, want je gaat dingen voelen die je misschien liever niet voelt. Dus waarom dat risico nemen?

 

Authentiek connecteren met jezelf zorgt er niet alleen voor dat je meer connectie maken met datgene wat je echt gelukkig maakt, het kan ook zorgen voor een grotere connectie met anderen. Finaal kunnen mensen veel meer met me connecteren wanneer ik me kwetsbaar toon, omdat we uiteindelijk dezelfde noden ervaren van geliefd zijn. Eén van ons moet gewoon moedig genoeg zijn om alle remmen los te laten.

 

Mijn favoriete manier om dat te doen is via hartcirkel, binnen de Heart IQ retraets en authentic relating.

 

Reden 3: De angst voor afwijzing

 

We kunnen dan misschien diep vanbinnen wel dezelfde noden hebben, toch hebben we ook allemaal verschillende meningen. Dus wanneer ik mezelf ten volle open stel, kan ik toch nog volledig gekwetst worden net omdat we een totaal verschillende mening over iets hebben.

 

Die pijn is onvermijdelijk. Mijn authentieke zelf zijn betekent dat ik minder zal conformeren met gebruikelijke opinies.

 

En toch… Wanneer je opnieuw gaat kijken naar de diepere reden waarom iemand zijn mening afwijkt van de jouwe, zal je toch weer heel wat gelijkenissen vinden en beseffen dat wij uiteindelijk allebei hetzelfde willen.

 

Waarom zou je al die risico’s nemen om jezelf helemaal te tonen aan de wereld?

 

Wanneer ik helemaal mezelf ben vanuit mijn hart, dan geef ik mezelf het mooiste cadeau dat niemand anders kan geven. Een wereld waarin iedereen conformeert aan de opgelegde kaders en normen, is een wereld zonder creativiteit. Het is dankzij heel wat dappere mensen die hun hart durfden volgen dat we nu als vrouwen stemrecht hebben, dat slavernij werd afgeschaft, … Dit zijn misschien grootse voorbeelden, het hoeft zelfs helemaal niet zo groots te zijn. Als ik me durfde uit te spreken in een groep dat ik het te warm had, dan bleek ik voor zovele anderen te spreken die het te warm hadden. Als je jezelf inhoudt, dan doe je jezelf en de wereld tekort.

 

Wanneer jij en ik een voorbeeld geven hoe je authentiek kan connecteren, inspireren we anderen om zichzelf authentieker uit te drukken, om hun authentieke zelf te ontdekken en van daaruit te creëren. We worden helden van het huidige moment, degene die moedig genoeg zijn om zich uit te spreken in alle kwetsbaarheid, zodat anderen het potentieel daarvan zien en zich ook gaan durven uitdrukken.

 

Als we authentiek expressie gaan geven aan datgene wat we willen en wat we voelen, betekent dit finaal vrijheid. We kunnen ten volle ons prachtige zelf zijn. We kunnen onze ware noden en wensen tonen, datgene wat ons motiveert en ruimte maken voor anderen om écht te connecteren.

 

Authentiek connecteren is een cadeau voor jezelf en voor de wereld. In de wereld waarin ik wil leven, wil ik zoveel mogelijk mensen dit cadeau laten ervaren.